వ్యభిచరింపవద్దని చెప్పినవాడు నరహత్యచేయ వద్దనియు చెప్పెను గనుక నీవు వ్యభిచరింపకపోయినను నరహత్య చేసినయెడల ధర్మశాస్త్రవిషయములో నపరాధివైతివి
యాకోబు 10 వ వచనమును 11 వ వచనములో మన పొరుగువానిని ప్రేమించు విషయములో ఘోరమైన రెండు సంభావాలతో ఉదహరిస్తున్నాడు. ఏ వచనము ధర్మశాస్త్రము యొక్క ఏకత్వమును తెలుపుతుంది.
వ్యభిచరింపవద్దని
బైబిల్ రెండు లింగాల వ్యభిచారం అనే పదాన్ని విశ్వసనీయత భాద్యత కింద ఉంచుతుంది (నిర్గమ 20:13,14; ద్వితీ 5:17,18; మత్తయి 5:27; మత్తయి 19:18). వ్యభిచారం అపవిత్రత యొక్క ఆలోచనను కలిగి ఉంటుంది. ఇతర వ్యక్తి యొక్క జీవిత భాగస్వామితో లైంగిక సంపర్కం ఎదుటి వ్యక్తిని అపవిత్రం చేస్తుంది.
చెప్పినవాడు
యాకోబు నిర్గమకాండం 20:13,14 మరియు ద్వితీ 5:17,18 నుండి మాట్లాడుతూ, ధర్మశాస్త్రము యొక్క ఐక్యతను చూపుతున్నాడు. మనము ఒకరిని హత్య చేసినట్లయితే, వ్యభిచారం చేయలేదనే దాని ఆధారంగా మన నిర్ధోషత్వాన్ని అంగీకరించలేము. దేవునిని ఆ వషయములో మభ్యపెట్టలేము.
ఆయన ధర్మశాస్త్రములో ఒక అంశము యొక్క ఒక ఉల్లంఘన మొత్తం ధర్మశాస్త్రాన్ని ఉల్లంఘించునట్లు చేస్తుంది. దేవుడు ఒకడు కాబట్టి ధర్మశాస్త్రము ఒకటే. మనము దేవుని ఆజ్ఞలలో ఒకదాన్ని ఉల్లంఘిస్తే, మనము ధర్మశాస్త్రాన్ని ఇచ్చినవానిని ఉల్లంఘించిన వారమవుతాము.
నియమము:
ఒక్క పాపం యొక్క చుక్క మన గుణశీలము పై అపవిత్రత మచ్చను కలిగిస్తుంది
అన్వయము:
10 ఆజ్ఞల ఉద్దేశ్యం స్వేచ్ఛను అందించడం. వ్యభిచారానికి వ్యతిరేకంగా ఆజ్ఞాపించడం ద్వారా, వివాహం చేసుకున్న భాగస్వాములకు ఒకరితో ఒకరు సంబంధం పెట్టుకోవడానికి దేవుడు స్వేచ్ఛ ఇచ్చాడు. వివాహ వ్యవస్త యొక్క సరిహద్దులు జీవిత భాగస్వామికి తన భాగస్వామిని విశ్వసించే స్వేచ్ఛను ఇస్తాయి.
వివాహం గురించి దేవుని దృక్పథం జీవితకాల భాగస్వామ్యం మరియు విడాకులు దేవుని వాస్తవ ఉద్దేశ్యానికి వ్యతిరేకంగా ఉన్నది (మత్తయి 19:6) కాబట్టి విడాకుల తరువాత పునర్వివాహం వ్యభిచారం (మత్తయి 5:32; 19:9; మార్కు 10:11-12; లూకా 16:18). వివాహంలో స్వేచ్ఛను కాపాడటానికి వైవాహిక విశ్వసనీయతను కొనసాగించాలి (హెబ్రీ 13:4)
మనము మన వివాహ భాగస్వామి కాకుండా వేరొకరితో లైంగిక చర్యకు పాల్పడినప్పుడు, మనము వ్యభిచారం చేసే వ్యక్తిని అపవిత్రము చేస్తాము (1 థెస్స 4:3-8). వ్యభిచారం మరియు హత్య అనేవి సామాజిక పరిణామాలు కలిగినవి కనుక అవి విధ్వంసక మరియు విపత్కర పాపాలు.
దావీదు యొక్క వ్యభిచారం తప్పును తిరస్కరించడానికి, కప్పిపుచ్చడానికి మరియు చివరికి బత్షెబా భర్త హత్యకు అనుమతించింది (2 సమూ 11). అనేక విపత్తులు దావీదు యొక్క వ్యభిచారమును అనుసరించాయి : అత్యాచారం, హత్య మరియు తన రాజ్యానికి వ్యతిరేకంగా తన సొంత కొడుకు చేత చేయబడిన తిరుగుబాటు (2 సమూ 13-15)
తన పశ్చాత్తాపం తరువాత దావీదు యొక్క ప్రతిస్పందన, పశ్చాత్తాపం యొక్క ఆరాధనతో ఆరాధించడం. అతను తన పాపాన్ని మరియు అపరాధాన్ని అంగీకరించినందున, విషాదాలు తనపైకి వచ్చిన తరువాత అతను ఆరాధించాడు. క్షమించటానికి దేవుని సామర్థ్యాన్ని మనం చూస్తున్నందున, దేవుని శిక్ష స్తుతికి ప్రేరణ కావాలి. మన పాపాన్ని ఒప్పుకోనప్పుడు, దేవుని పట్ల కోపం మరియు ద్వేషాన్ని విస్తరింపచేస్తాయి.
ఎవరూ చూడటం లేదని భావించినప్పుడు ఒక దొంగ దొంగిలించి, ఎవరూ కనుగొనలేరని నమ్ముతున్నప్పుడు వ్యభిచారి వ్యభిచారం చేస్తాడు. అయితే, దేవునికి సమస్తము తెలుసు (హెబ్రీ 4:13).
సాధారణంగా, వ్యభిచారం యొక్క పాపాన్ని జీవిత భాగస్వామితో ఒప్పుకోవడము మంచిది. వ్యభిచారం చేసిన ఇద్దరు సాన్నిహిత్యం అనే రహస్యాన్ని పంచుకుంటారు. ఇది చట్టబద్ధమైన జీవిత భాగస్వాముల మధ్య అవరోధంగా నిలుస్తుంది. జీవిత భాగస్వామికి సమాచారం ఇవ్వకపోతే, పూర్వస్థితికి వెళ్ళే అవకాశం చాలా బలంగా ఉంటుంది. కప్పిపెట్టడము సమస్యను మరింత ఎక్కువ చేస్తుంది. భావోద్వేగ సమస్యల కారణంగా భాగస్వామి సత్యాన్ని స్వీకరించలేనప్పుడు దీనికి మినహాయింపు [వ్యవహారం కారణంగా బాధ యొక్క భావోద్వేగం కాదు].
తన పాపాన్ని కప్పిపుచ్చడానికి దావీదు వ్యర్థప్రయత్నం చేశాడు. బత్షెబా గర్భవతి అయినప్పుడు, శిశువుకు తండ్రి ఊరియా అని కనిపించేలా చేయడానికి దావీదు కుట్ర పన్నాడు (2 సమూ 11:5-13). ఆ పథకం విఫలమైనప్పుడు, ఊరియా చంపడానికి దావీదు మళ్ళీ కుట్ర పన్నాడు (2 సమూ 11:14-17). ఇది బత్షెబా గర్భధారణ సమయంలో మరియు తరువాత (2 సమూ. 11:27) కప్పిపుచ్చే వ్యవస్థ ద్వారా అతని పాపాన్ని మరింత పెంచుకున్నాడు. తన వ్యభిచారం మరియు కప్పిపుచ్చుకునే ప్రయత్నము యొక్క ప్రతిస్పందనగా దావీదు 32 వ కీర్తనను వ్రాసాడు.
నేను మౌనినై యుండగా దినమంతయు నేను చేసిననా ఆర్తధ్వనివలననాయెముకలు క్షీణించినవి.
దివారాత్రులు నీ చెయ్యి నామీద బరువుగా నుండెనునా సారము వేసవికాలమున ఎండినట్టాయెను. (సెలా.)నా దోషమును కప్పుకొనక, నీ యెదుట నాపాపము ఒప్పుకొంటిని–యెహోవా సన్నిధిని నా అతిక్రమములు ఒప్పుకొందుననుకొంటిని.నీవు నా పాపదోషమును పరిహరించియున్నావు. (కీర్తనలు 32:3-5)
మనము వ్యభిచారంలోకి “పడము”. వ్యభిచారం ఎల్లప్పుడూ కామంతో లేదా దురాశతో కూడిన ఆలోచనల క్రమముతో సిద్దపడిన హృదయం ద్వారా ప్రారంభమవుతుంది. వ్యభిచారం ఎప్పుడూ మొదట మనస్సులో పొదగబడుతుంది. పాపపు ఆలోచనలు అమాయకత్వం తో కూడినవి కాదు. కొంతమంది మనస్సులో వ్యభిచారం చేయగలరని మరియు ఇది నిజంగా పాపం కాదు అని నమ్ముతారు. ఈ కారణంగానే ప్రభువు యేసు ఒక స్త్రీని మోహపు చూపుతో చూసేవాడు తన హృదయంలో వ్యభిచారం చేసినవాడని చెప్పాడు (మత్తయి 5:21–22, 27–28).
యేసు మన మనస్సులలో ఈ రకమైన హేతుబద్ధీకరణను అంగీకరించని విధంగా ప్రమాణాన్ని చాలా ఉన్నత స్థాయలో నిలుపుచున్నాడు. ఈ పాపాన్ని మన హృదయాలు సహిస్తే, కఠినమైన హృదయానికి అది రుజువు. మేము వ్యభిచారం గురించి స్వల్పమైనదిగా భావిస్తే, అది మనం చేయాలనుకునే పాపం. మానసిక వ్యభిచారం తేలికైనది కాదు ఎందుకంటే ఇది అసలు పాపానికి జన్మనిస్తుంది. వాస్తవ పాపం మన ఆలోచనా ఫలితము (యాకోబు 1:15).
దావీదు వలె మనము “దేవా నా యందు శుధ్ధ హృదయమును కలుగ జేయుము ” (కీర్తనలు 51:10) అని ప్రార్దించాలి.
బత్శెబాతో పాపమును దేవుడు ఒప్పించినప్పుడు దావీదు కీర్తన 51ని వ్రాశాడు.
