అయితే విశ్వాసము వెల్లడియాయెను గనుక ఇక బాల శిక్షకుని క్రింద ఉండము.
అయితే విశ్వాసము వెల్లడియాయెను,
చారిత్రాత్మక క్రీస్తును సూచించే “విశ్వాసం” అనే పదానికి ముందు ఒక ఖచ్చితమైన పదము [ది] ఉంది [22, 23 వ వచనంలో ఉన్నట్లు]. పౌలు ఈ విశ్వాసం యొక్క స్వభావాన్ని తరువాత వచనాలలో వివరిస్తాడు (4: 6; 5:18; రోమా 8:14).
గనుక ఇక బాల శిక్షకుని క్రింద ఉండము.
యేసు మనకోసం ధర్మశాస్త్రము యొక్క నీతిని నెరవేర్చాడు, కాబట్టి దేవునితో మన సంబంధాన్ని పరిపాలించడానికి మనకు ఇకపై ధర్మశాస్త్రము అవసరం లేదు. రక్షణ మరియు పవిత్రీకరణ కోసం మనము ధర్మశాస్త్రము నుండి కల్వరికి తిరుగుతాము. యేసు ధర్మశాస్త్రాన్ని సంపూర్ణంగా ఉంచాడు మరియు శిలువ వద్ద తనను తాను తీసుకొని ధర్మశాస్త్రమునకు జరిమానా చెల్లించాడు.
” నా మాట విని నన్ను పంపినవానియందు విశ్వాసముంచువాడు నిత్యజీవముగలవాడు; వాడు తీర్పులోనికి రాక మరణములోనుండి జీవములోనికి దాటియున్నాడని మీతో నిశ్చయముగా చెప్పుచున్నాను.” (యోహాను 5:24).
ఇప్పుడు విశ్వాసం యొక్క వాస్తవికత వచ్చింది, తాత్కాలిక అమరిక కింద కొనసాగవలసిన అవసరం లేదు. ధర్మశాస్త్రము ఇకపై దేవునితో మన సంబంధాన్ని నియంత్రించదు (రోమా 6:14). క్రీస్తుపై విశ్వాసం ధర్మశాస్త్రము యొక్క అపరాధాన్ని మన భుజాల నుండి తొలగిస్తుంది.
” ఈ స్వాతంత్యము అనుగ్రహించి, క్రీస్తు మనలను స్వతంత్రులనుగా చేసియున్నాడు. కాబట్టి, మీరు స్థిరముగా నిలిచి మరల దాస్యమను కాడిక్రింద చిక్కు కొనకుడి. ” (గలతీయులు 5: 1).
నియమము:
ధర్మశాస్త్రము విశ్వాసం యొక్క సేవకుడు వంటిది, దానికి ప్రత్యామ్నాయం కాదు.
అన్వయము:
క్రియల ద్వారా రక్షణ ఆలోచనలో ఉన్న లోపం ధర్మశాస్త్రములోనే కాదు, ధర్మశాస్త్రము యొక్క ఉద్దేశ్యం గురించి మన అవగాహనలో ఉంది. క్రీస్తుపై నమ్మకం ఉంచడానికి మనము ధర్మశాస్త్రమునకు జోడించలేము. అది ధర్మశాస్త్రము యొక్క డిమాండ్ల నుండి మనలను విడిపించడానికి క్రీస్తు చేసిన స్వభావాన్ని వక్రీకరిస్తుంది. మన పాపత్వాన్ని మరియు అందువల్ల దేవుని ప్రమాణాలను పాటించడంలో మన అసమర్థత అర్థం చేసుకోవడానికి మనకు ధర్మశాస్త్రము అవసరం.
దేవుడు మన పాపాలను చూపించి, రక్షకుడి వైపుకు నడిపించే మార్గంగా మరేమీ ఉండకూడదు. ఇప్పుడు మనం క్రీస్తును రక్షకుడిగా స్వీకరించాము, మన బోధకుడిగా ధర్మశాస్త్రము అవసరం లేదు.
” మీరు కృపకే గాని ధర్మశాస్త్రమునకు లోనైనవారు కారు గనుక పాపము మీ మీద ప్రభుత్వము చేయదు. ” (రోమా 6:14).
