శరీరము ఆత్మకును ఆత్మ శరీరమునకును విరోధముగా అపేక్షిం చును. ఇవి యొకదానికొకటి వ్యతిరేకముగా ఉన్నవి గనుక మీరేవిచేయ నిచ్ఛయింతురో వాటిని చేయ కుందురు.
శరీరము ఆత్మకును,
శరీరము మన జీవితంలో పరిశుద్ధాత్మను మరియు ఆయన పనిని ఎదుర్కుంటుంది. “శరీరము” అనేది విశ్వాసి యొక్క పాప సామర్థ్యం.
ఆత్మ శరీరమునకును విరోధముగా అపేక్షిం చును;
పరిశుద్ధాత్మ శరీరాన్ని మరియు మన జీవితాలపై దాని ప్రభావాన్ని ఎదుర్కుంటుంది. పరిశుద్ధాత్మ యొక్క క్రియాత్మక శక్తిని అందించడం గలతీయుల పత్రిక అంతటా రూపొందించబడిన దయ సూత్రాన్ని సూచిస్తుంది.
ఇవి యొకదానికొకటి వ్యతిరేకముగా ఉన్నవి,
” వ్యతిరేకముగా” అనే పదం అక్షరాలా ఎదురుగా పడుకోవడం, వ్యతిరేకంగా ఉంచడం. “విరుద్దం” అనేది బహిరంగ సంఘర్షణలో ఉన్నవారికి వ్యతిరేకంగా నిలబడటానికి ఒక సైనిక పదం. ఆత్మ మరియు శరీరముల మధ్య విరోధం ఉంది. అవి ఒకదానికొకటి ప్రతికూలంగా ఉంటాయి కాబట్టి అవి ఒకటినొకటి వ్యతిరేకిస్తాయి. అవి యుద్ధంలో ఉన్నాయి. ఆత్మ మరియు శరీరము కాంతి మరియు చీకటి లేదా అగ్ని మరియు నీరు వలె భిన్నంగా ఉంటాయి. పరస్పర విరోధంలో ఉన్న ఈ రెండు సూత్రాల కోసం మీరు ఏ వైపు ఎంచుకుంటారు? వాటిని సయోధ్య చేయడం అసాధ్యం.
నియమము:
శరీరము మరియు ఆత్మ మధ్య శాంతియుత సహజీవనం లేదు.
అన్వయము:
శరీరము మరియు ఆత్మ మధ్య శాంతియుత సహజీవనం వంటివి ఏవీ లేవు. సహజీవనం, అవును. శాంతియుత సహజీవనం, లేదు. శరీరము మరియు ఆత్మ మధ్య ఎటువంటి రాజీ ఉండదు ఎందుకంటే పాపానికి లొంగిపోవటం ఆత్మను ఉల్లంఘించడం. శరీరము పైకి ఉంటే, ఆత్మ దిగజారింది; ఆత్మ పైకి ఉంటే, శరీరము తగ్గిపోతుంది.
మన పాప సామర్థ్యానికి చెక్ మరియు బ్యాలెన్స్ పరిశుధ్ధాత్మ శక్తి. పాపాన్ని అణచివేయడం లేదా నిర్మూలించడం ద్వారా పరిశుద్ధాత్మ మనలను నియంత్రించడానికి మనం అనుమతించలేము కాని పరిశుధ్ధాత్మ శక్తి యొక్క ప్రతి చర్య ద్వారా సాధ్యము.
ప్రతి విశ్వాసిలో ఆధ్యాత్మిక టైటానిక్ టగ్ యుద్ధం జరుగుతుంది. క్రైస్తవేతరుడికి అదే రకమైన పోరాటం లేదు, ఎందుకంటే అతను “శరీరము” తప్ప మరొకటి కాదు. అతనికి వేరే ధ్రుక్కోణము లేదు. ఒక వ్యక్తి క్రీస్తును తెలుసుకున్న తర్వాత, అతను ఒక ముఖ్యమైన ఆధ్యాత్మిక పోరాటంలోకి ప్రవేశిస్తాడు. అతను మళ్ళీ జన్మించాడని ఇది పాక్షిక రుజువు.
ప్రభువుతో ఫెలోషిప్ నుండి ఒక క్రైస్తవుడు ఆధ్యాత్మికంగా ఉమ్మడిగా లేడు. అతను అతనిలో నివసించే ఆత్మ ఉన్నప్పటికీ, అతను “ఆత్మలో నడుస్తాడు” అని అర్ధం కాదు. అతను పరిశుద్ధాత్మతో నడవకపోతే, అతను సహవాసము నుండి బయటపడతాడు.
విశ్వాసి యొక్క “శరీరము” అవిశ్వాసి వలె చెడ్డది. విశ్వాసియొక్క పాప సామర్థ్యం ఎప్పటికీ మెరుగుపడదు. దేవుడు దానిని పునరుత్పత్తి చేయడు. మనము దానిని మెరుగుపరచలేము. ఇది ఎప్పుడూ మెరుగుపడదు. దేవుడు దానిని ఎప్పుడూ ఆశీర్వదించడు. మన “శరీరము” రక్షణపొందని వ్యక్తికి సమానం. దేవునికి దానితో సంబంధం ఉండదు. మన జీవితంలో శరీరము యొక్క శక్తిని విస్మరించకుండా ధైర్యం చేస్తాము.
దేవుడు ఒక పాపిని రక్షించినప్పుడు, అతను అతనికి ఒక సరికొత్త స్వభావాన్ని ఇస్తాడు, అది అతనికి ఇంతకు ముందెన్నడూ లేదు మరియు అతను కోల్పోలేడు. మనం “శరీరమును” కోల్పోయే దానికంటే కొత్త స్వభావాన్ని కోల్పోలేము. వాటిలో ఒకదాన్ని మనం కోల్పోలేము. మనము రక్షకుడిని చూసేవరకు “శరీరము” కలిగి ఉంటాము. అప్పుడు ఆయన దానిని ఎప్పటికీ మన నుండి తొలగిస్తాడు. దేవుడు దానిని నిరాకరించడు.
మీరు దేవుని అవిధేయుడైన బిడ్డ, దేవుని కుటుంబంలో నల్ల గొర్రెలు అయి ఉండవచ్చు. అలా అయితే, దేవుడు మిమ్మల్ని అడవుల్లోకి తీసుకువెళతాడు. అక్కడ ఆయన మిమ్మల్ని శిక్షిస్తాడు. కొందరు తమ జీవితంలో ఎక్కువ భాగం అడవుల్లోనే గడుపుతారు. అయినప్పటికీ, వారు ఇప్పటికీ దేవుని పిల్లలు. వారు విశ్వాసం యొక్క ఇంటిలోనే ఉంటారు. వారు శిక్షను స్వీకరించడానికి కారణం వారు దేవుని కుటుంబంలో తండ్రి యొక్క క్రమశిక్షణా సంరక్షణలో రావడం.
మనకు “ఆత్మ” తో ఉన్నదానికంటే “శరీరముతో” ఎక్కువ సంబంధం ఉంది. మన భౌతిక పుట్టిన క్షణం నుండి మనకు “శరీరము” ఉంది. మన ఆధ్యాత్మిక పుట్టుక సమయంలోనే “ఆత్మ” ను అందుకున్నాము. పరిశుద్ధాత్మ మన దైవ మిత్రుడు, ఆయన అందరికంటే మనకు దగ్గరగా ఉంటారు. తండ్రీ కుమారులు ఉన్నత స్థితిలో గంభీరంగా ఉన్నారు కాని పరిశుద్ధాత్మ మనలో నివసిస్తాడు.
క్రైస్తవుడు తనలో రెండు పరస్పర విరుద్ధమైన సూత్రాలను కలిగి ఉన్నాడు. ఈ సూత్రాలు పరస్పరం ప్రత్యేకమైనవి ఆధ్యాత్మికతను సంపూర్ణము చేస్తాయి. విశ్వాసిని తన స్వంత ప్రాధాన్యతలకు వదిలిపెట్టి వాటిని ఒకదానిని ఒకటితో సమతుల్యం చేసుకోరు.
